Tussen 08.00 en 10.00 uur zou er iemand bij mij langs komen om wat karweitjes te doen. Mooie tijd, want dan hoef je niet de hele dag vrij te nemen en schiet er nog tijd over om wat anders te doen. Vooral nu het lekker weer leek te worden waren een paar uurtjes in de zon niet verkeerd. Ik werd op mijn wenken bediend, want om vijf voor acht – ik liep nog in m’n blote kont – werd er gebeld en nadat ik mijn badjas had aangetrokken, kon ik de loodgieter binnenlaten. Een dertiger gekleed in poloshirt met firma naam, korte broek en hoge werkschoenen. Kort geknipt haar, glad geschoren en ook zijn mooie bruine benen kwamen, zo te zien, meermaals in aanraking met het scheermes.

Ik loodste hem naar zijn eerste klus, de wiebelende toiletpot vastzetten, terwijl ik mij verontschuldigde voor het feit, dat ik nog in mijn badjas liep. Daarna ging ik gelijk door naar boven en hulde mij in een afgeknipte spijkerbroek en een T-shirt. Vervolgens weer terug naar het toilet, waar de vakman op z’n knietjes – zeg maar knieën – lag en zijn prachtige kont met een bescheiden bouwvakkers decolleté de ruimte tussen toiletpot en muur vulde.”Ik ben hier bijna klaar en de volgende klus is in de badkamer hè ?” zei hij, terwijl hij opstond en z’n broek optrok. In de gauwigheid zag ik dat hij zijn lul in de linker broekspijp liet zakken. Linksdragend dus, ja mijn vader bestelde zijn zondagse pak destijds bij de kleermaker, die er rekening mee hield dat er ook plaats moest zijn voor het “huwelijksgereedschap” door de linkerbroekspijp wijder te maken. Nu deze loodgieter had beslist geen kleermakersbroek aan, of het moest de bedoeling zijn dat er een fraaie bult zichtbaar werd.
Toen ik hem voorging naar boven, zei hij lachend: “Je bent nogal op haar gesteld, is het niet? Baardje en behaarde benen.” “Ja, het groeit overal op mijn lijf, behalve op mijn schedel” lachte ik terug. Maar”, zo vroeg ik hem, “hoe zit dat bij jou, damesgenen of scheermes?”
“Geen van beiden”, was zijn antwoord,”gewoon een tubetje van de drogist en smeren maar”. “Ben je dan wedstrijdzwemmer of wielrijder soms?” vroeg ik hem. “Hoezo” was zijn antwoord, “Nu”, antwoordde ik, “die hebben toch van de gladde lijven voor de tiende seconden en zo”.Hij vertelde dat hij gewoon van zwemmen en zonnen hield en een onbehaard lichaam in de zomer praktischer vond. Vandaar de gladde benen.” ‘s Winters ben ik net een beer” besloot hij de uitleg.

Inmiddels waren wij in de badkamer aangekomen en kroop hij op handen en voeten onder de wastafel en schroefde de afvoer los. “Nou dat is nodig hoor, ik zie ook dat de douche afvoer hier ook op uitkomt, loopt die soms ook slecht door?” Ik antwoordde hem, dat ook dat het geval was. Hij sloot een slang aan op de koudwaterkraan en die weer op een apparaat. Aan de andere kant ervan zat een slang met een soort spuit, die in de verstopte afvoer moest. Hij vroeg mij wat ruimte te maken en de badmat en het douchegordijn maar even ergens anders te leggen, want wat hij nu ging doen kon wel eens wat natte rommel geven.

Terwijl de loodgieter op z’n hurken ging – overigens een mooi gezicht, die korte broek met daarin prachtige knieën en die mooie dijen – kreeg ik de opdracht om de kraan zachtjes open te draaien: “Harder, harder nog een beetje, nee hè, shit, shit, dicht die kraan!” Ik voelde wat nattigheid langs mijn benen gaan, draaide me om en zag de vakman languit op z’n rug liggen met een zeiknatte broek en de slang in zijn dichtgeknepen vuisten. Vloekend vroeg hij mij de slang over te nemen, die ik direct in de douche liet uitlopen, terwijl ik vriendelijk vroeg: “En wat ga je nu doen?” “Ik doe nu even niets, maar jij moet mij eerst helpen, want met natte kleren aan mijn lijf kan ik niet werken, dus help me eerst even met m’n broek uittrekken” was zijn antwoord, “want ik ga dit karweitje verder in m’n blote reet doen. Je hebt straks toch wel wat droogs voor mij?”