Lieve Luus
Lieve Luus, Ik ben een jongen van 19 en als ik op ‘Grindr’ of ‘Gayromeo’ met een leuke jongen date, dan heb ik eigenlijk nooit een probleem om hem aan te spreken. Maar als ik in een homoclub ben en ik zie daar een leuke jongen dan durf ik geen stap te verzetten, laat staan hem aan te spreken. Als ik het zou doen dan zou ik een vuurrood hoofd krijgen en gaan stotteren. Ik vind mezelf zo stom, hoe kan ik mezelf aanpakken om daar overheen te komen?
Lieve groet van Marcus (19 jaar)
Beste Marcus
Ik snap je helemaal, ik had dat ook toen ik jouw leeftijd had en hoe naar het ook klinkt daar is niet veel aan te doen. Ze hebben mij cursussen lichamelijke communicatie aangeraden en dan moest je naar elkaar toelopen en elkaar “ontmoeten”. Ik was daar steengoed in want ik ben niet echt verlegen, maar als ik dan in de gaydisco kwam dan sloeg ik weer dicht zodra ik een leuke jongen zag. Probleem zit soms diep in jezelf, bang een blauwtje te lopen, je trots, van jezelf denken dat je niet knap genoeg bent, denken dat je zijn type absoluut niet bent en zo heb je een batterij van jezelf neerhalende blokkades in jezelf geplant die veroorzaken dat je geen beweging kan maken. Weet alleen dat een hoop van wat je denkt niet waar hoeft te zijn. Jij kan prima zijn type zijn, want je weet niet wat zijn type is. Je kan een blauwtje lopen maar het kan ook niet. Je kan ook kiezen er naartoe te gaan om expres een blauwtje te lopen onder het mom: what the fuck! Ben je echt niet knap of denk je dat je niet knap bent. Het is een naar waardeoordeel maar het speelt in ieders hoofd. Word je zelf wel eens versierd dan valt het wel mee. Ik dacht echt dat ik lelijk was maar toen zei een vriend, tel eens hoe vaak je met iemand per maand in bed beland. Dat was meer dan dat ik me realiseerde. Knap of niet je bent kennelijk wel waard versierd te worden. Ik zie vaak mensen die ik niet knap vind
de meeste mooie jongens versieren gewoon omdat ze brutaal zijn. Vroeger was ik daar jaloers op maar op de lange duur heb ik hele goeie relaties gehad en zag ik die al te brutalen enorme problemen in relaties krijgen terwijl mijn relaties redelijk evenwichtig waren. Sommige dingen van jezelf moet je mee leren leven en versierd worden is ook leuk al duurt dat meestal veel langer. Op den duur was ik wel tevreden met mijn verlegenheid in geile situaties. Je kan niet geheel volmaakt zijn. Muurbloemen bloeien vaak goed. Daar kan je gelukkig van worden en daar gaat het om. Anders is het, als je nooit seks kan krijgen dan is er wel een probleem, maar als het verlegenheid is, accepteer het of breek er je met geweld doorheen. Neus dichtknijpen en in het diepe springen is soms ook heel goed. Succes ermee!
Lieve Luus
ik zit met iets waar je niet zo makkelijk in gezelschap over spreekt, maar ik hoop dat jij me kan helpen. Als ik me af wil trekken dan blijft mij lul slap. Ik weet niet of het tijdelijk is, misschien psychisch, maar stel dat het voor altijd is moet ik er dan mee leren leven? Heb je tips voor mij?
Ronnie, man, 37 jaar
Beste Ronnie
In de regel komt het door ouderdom. In dat geval gaat het niet over maar er zijn dan gelukkig hulpmiddelen, zoals de pillen: viagra, kamagra, cialis, levitra en spedra of de injectie in de penis met Androskat. Ook zijn er twee soorten pompen, de vacuümpomp en de erectie-prothese pomp operatief te plaatsen achter de balzak met verbinding naar de zwellichamen in de penis waarmee je de penis kan laten stijf- en slap worden. Maar ik zie dat jij 37 bent en dan heeft het meestal een andere oorzaak dan ouderdomsslijtage. Het is dan lichamelijk of geestelijk. Als het geestelijk is dan is het meestal tijdelijk want dan komt het vaak door iets dat gebeurt is en waarover je piekert. Onder spanning staan is funest voor je ontspannen aan seks overgeven. Een spanning die soms niet door jou zelf op te lossen is omdat de oorzaak buiten je ligt. Soms kan je zelf wel iets aan spanning doen, door er met iemand die je vertrouwt over te spreken. Het onder woorden brengen bij iemand die echt heel erg vertrouwt doet vaak wonderen. Je kan ook denken aan sociale hulpverlening. Helpt dat niet dan helpen de middelen, je kan er een huisarts om vragen. Als het echter lichamelijk is wat we erectionele distortie noemen (je lul werkt niet zoals je zou willen) laat de huisarts je dan doorverwijzen naar een uroloog. Er zijn 150.000 Nederlanders met erectie problemen je hebt dus niets bijzonder en veel is te verhelpen. Er zijn speciale spreekuren voor erectie problemen waar je er gewoon over kan praten. Daar horen ze niets anders en bestaat er geen enkele schaamte in tegendeel ze hebben volledig begrip en dat is wat je dan nodig hebt. Zoek bij GGD naar erectie spreekuren bij jou in de buurt.
Lieve Luus
Ik heb met mijn vriendin al 2 jaar een goeie relatie maar op de raarste momenten voel ik een enorme jaloezie opkomen. Als ze eventjes praat met de kassière in de super, word ik al jaloers. Als we op visite bij vriendinnen zijn, houd ik het niet. Ik heb steeds het idee dat ze zit te flirten en dan verzin ik een smoes, barstende koppijn meestal, waardoor we voortijdig naar huis moeten. Mijn vriendin maakt zich zorgen dat ik misschien een tumor in mijn hoofd heb. Ze heeft me al twee keer naar de huisarts gestuurd. Die kan niets vinden. Die vindt nu dat ik een hersenscan moet laten maken. Nu heb ik twee problemen. Wat moet ik doen?Anita, studente, 19 jaar
Beste Anita
Jaloezie heeft altijd een oorzaak. In de meeste gevallen wordt de oorzaak op de verkeerde zaken geprojecteerd. Eerst buiten jezelf, bij de ander. Je denkt dan: Zij gaat vreemd, ik zie het zij flirt, zij ziet anderen meer zitten dan mij. Geheel in die lijn draait in de regel het benoemen van oorzaken zich van daaruit terug naar jezelf: Dat komt omdat ik te dik ben, dat ik te oud word, dat ik lelijk ben geworden. Beiden slaan in de regel de plank mis. Zowel de schuld geven aan de ander, en vervolgens aan jezelf ontwijkt de eigenlijke basis waarom je jaloers wordt. Dat ligt veel dieper in jezelf. Simpel gezegd in maar één woord: Angst. Angst om alleen achter te blijven, angst dat je je vriendin kwijtraakt, angst dat je zielig gevonden gaat worden en laat ik duidelijk zijn dat is super menselijk. Zeker als je jong bent maar ook voor ouderen geldt dat binnen je sociale bestaan er allerlei bedreigingen bestaan waartegen we bestand moeten zijn. Tegen een heleboel leren we bestand te zijn maar niemand leert je om bestand te zijn tegen diepliggende oerdriften. Jaloezie is een drift die je kan bestrijden door aan je gevoel voor eigenwaarde te werken. Dat klinkt zo simpel maar is hartstikke moeilijk. Maar het begint bij in te zien, dat het meestal niet aan de ander ligt (tenzij de ander aangetoond onbetrouwbaar is) noch aan hoe je eruitziet bent gaan zien, een partner die echt van je houdt zal dat worst wezen. Wat dan overblijft is onzekerheid. De weg splitst zich hier in zelfbeklag of FUCK THEM. Ik ben wie ik ben en daar ben ik tevreden mee. Tevreden zijn kan wel degelijk ook een keuze zijn. Probeer het maar eens.
